Ingezonden door Karel & Winie Verkerk
Naam: Winie en Karel Verkerk
Leeftijd: 62 en 66 jaar
Woont in Goudriaan sinds: 2015
Dagelijks leven: Examinator CBR & Pensionado
Hallo Allemaal,
Wij, Winie en Karel Verkerk (62 en 66 lentes jong) hebben al eerder een stukje geschreven en wel op 2 mei 2020. Weet u het nog, dat was aan het begin van de Covid pandemie. Nu bijna 5 jaar later. Wat is er veel veranderd in die tijd; enorm.
Covid zijn we al bijna vergeten, maar toch was het een vervelende tijd.
Een tijd van thuis werken. (dat was eigenlijk best wél fijn). Maar ook eenzaamheid voor velen. Er komt op dit moment op het wereldtoneel erg veel op ons af. Maar, wat op ons in Goudriaan?
Nou eigenlijk, als we kijken naar het feit dat we hier in 2015 in dit mooie dorp zijn komen wonen, dat de mensen erg vriendelijk tegen ons waren, dat we snel kennis en kennissen maakten, dat het erg rustig wonen was, dat we ons hier in de kerk meteen erg thuis voelden…..eigenlijk is er niets veranderd op dat vlak.
Wat is er wel veranderd? Nou uhm, een leuk kleinigheidje dan. Sinds ruim een jaar hebben we een simpel broeikasje in de tuin staan. Daar hebben we spijt van joh; spijt dat we dat nú pas hebben. Dat hadden we jaaaaaren eerder moeten doen.
Dat broeikasje gebruiken we voor ons zelf. Als in februari het zonnetje er al in komt; buiten de temperatuur niet hoger komt dan 10º C, loopt daar binnen de temperatuur zomaar op tot 20º+C. Dat nodigt dan meteen weer uit tot daar gezellig een bakje koffie te doen en even te genieten van de polder.
Nog een kleinigheidje; Twee jaar geleden is Karel met pensioen gegaan.
Dat met pensioen gaan is wel leuk hoor, dat valt zeker niet te ontkennen. Heel veel vrije tijd en hele dagen niks doen; nou ja, dat dacht ik toen ik nog werkte. De werkelijkheid is dat ik het nu super druk heb. Klusjes in, aan, om het huis. Af en toe wat hand- en spandiensten in en rond de kerk van Goudriaan. Soms wat werkzaamheden bij de Groot drukkerij. (ten bate van het Kerkzicht), oppassen op de kleinkinderen. Mens, geen tijd om stil te zitten!
Winie werkt nog gemiddeld halve dagen. Dat doet ze bij het CBR, u weet wel die club van de rijbewijsexamens, meestal in Schelluinen. Vaak heel leuk en áf en toe, wat minder leuk. Er zijn nou eenmaal lieden, die hun teleurstelling over een negatieve uitslag uhh, zeg maar wat minder gemakkelijk kunnen verbergen. Wat doen we dan in onze vrije tijd? Dan gaan we gewoon lekker met caravan op pad. Heerlijk!
Groetjes van Karel en Winie.
Lees ook mijn bijdrage uit 2020: Zaterdag 2 mei – Dagboek van Goudriaan