Vrijdag 28 februari

,

Ingezonden door Elroy van Zee-Struik

Naam: Elroy van Zee-Struik

Leeftijd: 26 jaar

Woont in Goudriaan sinds: 2024

Dagelijks leven: Veiligheidsinstructeur (BHV, EHBO, Ontruimingen) Hobby’s: Muziek maken, Spelletjes spelen, Lekker eten, Brandweer

Hoi,

Mijn naam is Elroy en dit is een kijkje in mijn vrijdag.

Normaal gesproken beginnen mijn dagen ergens tussen zes en zeven uur. ’s Ochtends rijd ik vaak naar een bedrijf ergens in Nederland om een BHV cursus te geven. Van Scheveningen tot Nijmegen en van Lelystad tot Eindhoven, ik kom bijna in half Nederland. Soms geef ik één cursus, soms twee op een dag. 

Deze vrijdag is iets anders dan normaal. Eens in de zoveel tijd werk ik een extra dag op zaterdag en ter compensatie krijg ik dan de volgende week vrijdag vrij. Vandaag was een van deze compensatiedagen. Dus dat betekent de hele dag alleen thuis en tijd voor wat andere dingen dan werk. 

Thuis in de Van Gentstraat zijn wij met z’n viertjes. Rosanna (mijn vrouw), Jora (mijn zoontje), Pluis (poes) en ik. ’s Ochtends gaat mijn vrouw naar werk en wordt Jora opgehaald door opa en oma voor een dagje oppas. Met het huis voor mij alleen, heb ik vandaag genoeg tijd voor dingen die met een kleintje soms lastiger zijn. Op de lijst stond onder andere: stofzuigen, oefenen voor de kerkband en soep maken.

Het stofzuigen kan ik kort over zijn. Heel het huis gedaan.

Voor de kerkband speel ik tegenwoordig op de piano. Eigenlijk was ik ooit begonnen op gitaar in de band, maar na het afscheid van onze pianist ben ik ingesprongen op piano. Over twee dagen staat er weer een dienst gepland. Vandaag komt dus goed uit om nog eens te oefenen op onze piano thuis. Dat betekent vooral veel luisteren naar de liedjes en veel uitproberen om te kijken wat het beste klinkt. En daarna veel blijven herhalen.

En dan het laatste ding op de planning: soep maken. Online had ik een recept gevonden wat ik al lang wilde uitproberen: Chinese tomatensoep zoals die van de Chinees. Vandaag was dan ook een mooi moment om hiervoor rustig de keuken in te duiken. 

Helaas kon ik alleen zelf niet beoordelen hoe de soep smaakte, ik kwam er namelijk halverwege het koken achter dat ik door mijn verkoudheid niks proefde… Rosanna vond hem in ieder geval erg goed smaken.

Nu was de dag bijna om. Na het eten was het tijd om Jora op bed te leggen en daarna konden Rosanna en ik nog even met de benen omhoog op de bank en samen op de Switch “It takes two” spelen. 

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke week een bericht met de nieuwste verhalen.
Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke week een bericht met de nieuwste verhalen.