Ingezonden door Marien Kollenstaart
Naam: Marien Kollenstaart
Leeftijd: 46 jaar
Woont in Goudriaan sinds: 2017
Dagelijks leven: Predikant, VVAC
Dinsdag 4 maart: een Gouden dag in Goudriaan en Gouda
Tevreden over de nachtrust rol ik mijn vaste ochtendritueel in. Opgefrist ga ik aan het vreselijk verantwoorde (maar stiekem best lekkere) ontbijt: havermout in warme havermelk met banaan, rozijnen en beetje honing – een overblijfsel van mijn crashdieet van zes jaar terug. Ondertussen open ik de dagelijkse email van Bible in One Year en lees onder andere Psalm 30: wat een gaaf lied! Mijn vriendin appt nog meelevend een gebed voor de dag.
Met koffie achter de kiezen stap ik de auto in op weg naar één van mijn vier banen. Gelukkig rijd ik de goede kant op – heb één keer gehad dat ik een verkeerde afslag naar een van mijn andere werkplekken nam.
Vandaag werk ik in Gouda voor stichting Geloofsinburgering, samen met Esther van Schie, een bevriende collega en tevens directeur van de stichting. We overleggen over aanstaande opnamen voor het EO-programma ‘Bid, bedank, bewonder’ over ons werk. Ze zullen een dienst van onze internationale kerk de ICU in Gouda – een van mijn andere banen – waarin ik zal voorgaan filmen. Ook zullen ze Esther en een Birmese vluchtelinge uit onze gemeente interviewen. Ook bereiden wij een workshop op de landelijke dag voor pioniersteams van de PKN in Utrecht voor. Aan de hand van onze ‘Whyer’, een waaier met 20 motieven, willen we de deelnemers laten nadenken over waarom ze in contact willen komen met mensen met een migratieachtergrond. Om vandaaruit ze uit te dagen om een eerste stap te zetten.
’s Middags heb ik een pastoraal gesprek met iemand die worstelt met een negatief zelfbeeld en duivelse stemmen van afwijzing na traumatische jeugdervaringen. Psalm 30 past wonderwel goed bij het gesprek: een gebed om genezing en bevrijding.
Tussendoor heb ik boodschappen gedaan voor de lunch en het avondeten, want vanavond komen de kids eten in het kader van mijn papaweek. Thuisgekomen blijk ik de helft te zijn vergeten – valt me nog mee dat deze kip zonder kop zelf nog nooit in het koelvak is beland. Toch is er genoeg voor iets ongezonds wat ze allemaal lekker vinden: shoarma met pitabroodjes en voor het geweten nog wat sla.
Na het avondeten gaan er twee naar de voetbaltraining en de jongste aan zijn huiswerk. Ondertussen typ ik dit dagboekverhaal. Straks zet ik PSV-Arsenal aan – het voordeel van de papaweek waarin ik niet ’s avonds werk vanwege de kids. Na de wedstrijd zal ik het mandje weer opzoeken. Ongeacht de uitslag tevreden over deze Gouden dag!
