Naam: Martine Thijs
Leeftijd: 40 jaar
Dagelijks leven: moeder van Lieke en Eva, partner van Otto en werkzaam als internist-oncoloog.
Het is 20:00 uur, ik ben mijn maaltijd nog aan het wegwerken, maar er moet gehaast worden want de badminton begint. Eén voordeel van deze sport je hoeft er niet spik en span uit te zien met een opgeschoren lichaam en zelfs als je je kleding binnenste buiten draagt krijg je behoudens wat commentaar geen strafpunten.
Als ik aankom zijn ze al warm geslagen en wordt de verdeling gemaakt. De ene avond gebeurd dit onder het motto, wie het eerst komt wie het eerst slaat en de andere avond zijn er wedstrijden en moet alles super officieel door loting met zelfgemaakte fiches. Het brein achter dit alles is Bob, tevens ons oudste lid van de club.
Onze club bestaat sinds de oprichting van de Multistee en heeft leden afkomstig uit Goudriaan, Nieuwpoort en Groot-Ammers. De leeftijden zijn zeer wisselend, het gedrag van de leden trouwens ook. Zo heb je tijdens het slaan de gillers (volgens mij val ik onder deze categorie, Jannie ook), de kreuners en steuners (ik noem geen namen…), mensen die denken dat ze hun tegenstander moeten elimineren met een shuttle, de geniepige die de shuttle net over het net slaan en mensen die standaard valsspelen (ik noem wederom geen namen…).
Onze eeuwige clubkampioen Richard komt tegenwoordig met angst en beven naar de wedstrijd, omdat er na jaren van overwinning een waardige concurrent lid is geworden, Fred. Fred heeft zijn verlanglijst al bij Bob ingediend, want net voor kerst wordt onder het genot van een drankje de clubkampioen bekendgemaakt en krijgt diegene een prijs. Dit varieert van een automatisch meetlint tot een neustrimmer.
Terug naar het spel, want vanavond is een bijzondere avond waarbij Richard en Arjan de leiding hebben over badmintonnen voor gevorderden. We proberen vanavond 3 dingen uit. Blind badminton (spelen met een zeil op hoogte); badmintonnen met wasknijpers op je racket en badminton met een bal. De spelers worden enorm getest, wie is flexibel in iets nieuws, hoe is je gehoor, hoe balvast ben je….
Na een paar goede potten te hebben gespeeld is het eind in zicht. Een paar leden gaan onder het motto we moeten de kas spekken nog drinken aan de bar en de rest gaat naar huis. Volgende week weer nieuwe ronde, nieuwe kansen, waarbij iedereen het er wel mee eens is dat ouderwets badmintonnen zo gek nog niet is.
Krijg je spontaan zin om een keer te komen spelen….? Dat kan, iedere dinsdag vanaf 20:00 uur kan je aanhaken. Een eigen racket is niet nodig, na 5 jaar kreeg ik ook eindelijk mijn eerste racket (helaas niet in mijn gevraagde kleur, roze, ik verdenk dat Bob kleurenblind is).
