Ingezonden door Marieke Bor
Naam: Marieke Bor
Leeftijd: 40 jaar
Woont in Goudriaan sinds: 1985
Dagelijks leven: Moeder en onderzoeker bij de Hogeschool Utrecht
Lief Dagboek van Goudriaan,
Ideeën heb ik altijd in overvloed. Eén van die ideeën ben jij, lief dagboek. Wat ontstaan er leuke gesprekken en contacten via jou. Ik geniet ervan om (nieuwe) dorpsbewoners te spreken wanneer ik op zoek ben naar schrijvers. Aan de andere kant kost je me ook wel veel tijd en stress. Elke week weer 7 schrijvers vinden is echt een uitdaging. Daarnaast nog opletten of iedereen ook zijn stukje inlevert en zo niet, dan stuur ik even een vriendelijke herinnering. Gelukkig hoef ik me geen zorgen te maken over het online zetten van de stukjes, want dat doet Nienke. Bij deze, nogmaals bedankt Nienke!
Normaal gesproken werk ik op donderdag, maar deze week hebben Simon en ik van werkdag geruild. Dus ik ben vandaag een dagje thuis. Ik heb een lange lijst met (huishoudelijke) klussen die moeten gebeuren, dus ik begin op tijd. Nog voor het ontbijt ben ik gestart met yoghurt maken. Dat doe ik 1 keer per week. Dat is ontstaan uit het idee om minder afval te produceren. Onze prullenbak zat in die tijd vol met yoghurt verpakkingen. Dat bracht mij op het idee om te proberen om zelf yoghurt te maken. Dat bleek helemaal niet zo moeilijk. Na vele experimenten, vol enthousiasme beoordeeld door schoonvader Huib, ontstond de lekkerste yoghurt. Die maak ik nog steeds met veel plezier.
Nadat ik veel klussen heb afgestreept, is het tijd om even naar de desembakker in Ottoland te fietsen. Hij bakt heerlijke brood en vaak is het brood nog een beetje warm als we het ophalen. Heerlijk! Uiteraard gaan dan de katoenen broodzakken mee. Kleine moeite, maar het scheelt wel heel veel plastic. Ook dit is een overblijfsel van het experiment om minder afval te produceren. Inmiddels ben ik daar niet zo fanatiek meer mee bezig. Plastic heeft namelijk ook zo zijn voordelen, namelijk dat voedsel langer vers blijft en dat scheelt weer voedselverspilling. Maar zo af en toe eens experimenteren levert soms dingen op die goed bevallen, zoals het yoghurt maken en de katoenen broodzakken.
Over mijn werk vertellen op een dag dat ik niet werk, voelt een beetje gek. Maar aangezien een groot deel van mijn tijd zit in mijn werk, zal ik er toch nog even kort over vertellen. Ik werk bij de Hogeschool Utrecht en doe daar promotieonderzoek. Dat houdt in dat ik leer om onderzoeker te worden. Ik doe onderzoek naar gecijferdheid (hoe mensen omgaan met de getallen die overal om ons heen zijn) en schulden. Ik krijg 4 jaar de tijd om hier alles over te weten te komen. Tot nog toe heb ik vooral veel gelezen, maar na de zomer hoop ik mensen te gaan interviewen. Dat lijkt me heel interessant. Of het gaat lukken om mijn promotieonderzoek in 4 jaar af te ronden, dat weet ik nog niet. Volgens mijn promotor heb ik maar 1 goed idee nodig, dus als ik het op die manier bekijk dan denk ik dat het wel goed komt: ideeën genoeg 😉
