Maandag 13 januari

Rondje Goudriaan in beeld en gedachten
Hup, jas aan, laarzen, wanten ook en gáán! Ook op een dag als vandaag, een sombere dag in januari met weinig licht. Te weinig om sprankelende foto’s te maken. Maar vandaag is mijn dagboekdag dus niet te kritisch zijn. Bovenal ga ik lekker een frisse neus halen. Immers, een dag niet gefietst, is een dag niet geleefd.

Het erf af, rechtsaf De Hoogt op. O bah! De ganzen in ons weiland hebben weer feest. De vlaggen om ze ’te verjagen’, daar lachen ze om! Ze eten het gras gewoon op en laten plakkaten poep achter. Zich niet realiserend dat alles wat zij eten, niet in de magen van koeien komt! Gras of hooi met poep, dat smaakt immers niet. De ganzen schrikken voor even en vliegen weg. Om 3 minuten later gewoon terug te keren.

Verder maar, De Heuvel op Noordwaarts richting Goudriaan.

Hier word ik even niet vrolijk van. Verkeersslachtoffers helaas, het vele (sluip)verkeer eist zijn tol. De berm vol blikjes en weggegooide boterhammen. Tja, je moet het ergens laten.

Oef, opletten! De in- en uitrit van de Grootse Drukkerij! Hier wordt nog wel eens op een telefoon gelet in plaats van op het (fietsend) verkeer. Niet alleen hier overigens.

Rechtsaf, de Zuidzijde op. Wanneer zullen ze gaan bouwen bij de huidige bende die ooit een autogarage en fietsenzaak was? Er zijn zoveel mensen die graag in het dorp (blijven) wonen. Hier is nu een mogelijkheid. Maar er spelen meer belangen dus voorlopig blijft het terrein een bende denk ik. Jammer. Want de eerste tekeningen zien er best goed uit.

Ah, gelukkig, de verbouw van de boerderij op nr. 121 vordert, wat mooi dat deze voormalige (woon)boerderij behouden blijft! En wat een pláátje, dat herbouwde minihuisje aan de voormalige boerderij op 118. Het lijkt wel een tinyhouse, maar dan mooier en met een verleden.

Ho, pas op, een haan op de weg! Ik hoor nog meer kippen en hanen. Even afstappen, de dieren het erf weer opjagen voordat ze sneuvelen. Nu ben ik wel wat gewend, want onze buren op het terrein van de Slingerlandse Plassen zijn óók hanen en kippen die je regelmatig moet ontwijken. Wie weet familie van elkaar?

En weer doorrrrrrr! Ik zie voormalige woonboerderij nr. 104 die –hoera- ook gerestaureerd wordt. Wat fijn dat mensen hier gat in zien en zo ons mooie dorp een fraaie aanblik blijven geven.

Nu kom ik langzaamaan in een mooi stukje natuur met water, bomen en veel groen: het Oosteinde. Waar ooit veel boeren hun werk deden, zijn er slechts een paar overgebleven.

Maar het is mooi gebleven wat betreft de panden en natuur, ik geniet ervan! Op nummer 85, daar stond mijn wieg. Ik kijk er even met een schuin oog naar.

Linksom naar de Noordzijde, het wordt nu helemaal rustig qua verkeer. Heerlijk, wat een genot om hier te fietsen. Hé, de eerste  bouwsignalen op nr. 61.

Een monumentaal pand waar ook ver- en nieuwbouw gepland is, prrrrrima! Zou dat ook ooit gelden voor de school?

Heel lang geleden zat ik in de klas bij juf Bea van der Ent en meester Timmer. Zouden die mij liefde voor sport hebben bijgebracht omdat we zo vaak trefbal deden op het schoolplein?

In gedachten weer verder, richting het Westeinde. Langs de ‘Nieuwe Nieuwbouw’ aan de Noordzijde, en even verderop een woonwijkje waar ooit een boerderij stond.

Even erachter langs turen… Ja, een nieuwe moderne boerderij is er voor in de plaats gekomen, met veel licht, ruimte en robots. Ja, ook in Goudriaan gaat men gelukkig met de tijd mee en wordt  ons dagelijks eten geproduceerd door de koeien en hun boeren.
Ik zie nu de prachtige kerk opdoemen, blikvanger van het dorp.

 
Dan linksom draaiend geniet ik van de boerderij waar nu zoveel wooneenheden en een fraaie schuurwoning zijn gerealiseerd.

Wat mooi is dat toch, dat de gemeente Molenlanden daarin steeds flexibeler wordt.

Zo, het schiet op. Langs de timmerfabriek, opnieuw een nieuw woonwijkje waar ooit een boerderij op nr. 144 stond, gevolgd door de ‘Oude Nieuwbouw’.  Met in plaats van het voormalige gemeentehuis een blokje huizen dat nog een klein beetje doet denken aan dat gemeentehuis waar ik mijn loopbaan begon onder burgemeester Top…

Hup, ik ruik de stal nu. Met de bocht meedraaiend de Heuvel weer op. Tegenwind nu, maar gelukkig vangen de struiken veel wind weg. Rechtsaf De Hoogt weer op en in de verte doemt onze boerderij weer op.

Zo, mijn rondje voor de (late) middag zit er weer op. Ik ga weer verder waarmee ik bezig was. En dan morgen weer een (fiets)dag.