Ingezonden door Greet Timmer
Naam: Greet Timmer
Leeftijd: 59 jaar
Woont in Goudriaan sinds: 1989
Dagelijks leven: Bijna 36 jaar getrouwd met Bastiaan, moeder van Anne, Jelle en Lotte. Oma van Eva, Fien en Sofie [Het 4e kleinkind kan elk moment geboren worden] werkzaam als verpleegkundige in de wijk.
Heerlijk zo’n zaterdagochtend waarop de lente zich aandient en het elke dag weer vroeger licht wordt. We zijn vanmorgen rond 7.00 uur opgestaan om op het gemakje te ontbijten. Als het half kan doen we dit buiten, genietend van het zicht op de polder met alle dieren. We horen de grutto en zien ook weer scholeksters en kievieten voorbijvliegen. Het is ook altijd prachtig om een groep rammelende hazen voorbij te zien rennen, maar dit jaar jammer genoeg nog geen haas gezien.
Het gaat weer kriebelen om buiten aan de slag te gaan. Er is genoeg te doen zo net na de winter periode. In mei vieren we weer een bruiloft van een familie lid in onze tuin, dus nog een extra reden om alles weer toonbaar te maken. Momenteel overigens wel een uitdaging dat ik mijn rechter arm niet mag belasten door een afgescheurde pees na een val met de fiets begin dit jaar. Ook werken in de wijk zit er even niet in, en dat is voor mij best lastig.
Ik werk met veel plezier als verpleegkundige bij Buurtzorg, en doe bij voorkeur mijn route met de fiets. Heb zo op de Hoogt al diverse keren oog in oog met een ree gestaan. Nu ben ik noodgedwongen thuis, doe een specialisatie leergang Palliatieve zorg en diverse administratieve werkzaamheden om mijn team waar kan te ontlasten. Links typen gaat me ook steeds beter af. Vervelen doe ik mezelf eigenlijk nooit, met diverse vrijwilligers taken is er altijd wel wat te doen. Kijk er wel echt naar uit om weer te kunnen fietsen en autorijden.
Om de drukte voor te zijn waren we al vroeg bij het tuincentrum voor nieuwe vaste planten om de open plekken op te vullen, zodat de tuin er straks met de bruiloft weer gevuld en fleurig bijstaat.
Eva en Fien kwamen ook nog even aanwaaien met schoonzoon Pieter, altijd gezellig om ze weer even te zien. Op woensdagmiddag pas ik op de de meiden en die kijken er naar uit dat ook Sofie er straks bijkomt.
’s Middags zijn we naar Boskoop gegaan om de verkoopwagen van broer Nico van de markt op te halen. Hij is een dagje uit met vrienden, en Bastiaan is als vrachtwagen chauffeur gewend om met grote combinaties te rijden. Het is inmiddels avond als we met allerlei lekkere broodjes en koekjes thuiskomen. Na het eten nog even lekker gerommeld in de tuin en later onder de heldere sterrenhemel een drankje gedaan.
De dag afgesloten met een rondje lopen door slapend Goudriaan. ’t Was weer een dag met een gouden randje.
Lees ook mijn bijdrage uit 2020: Zondag 22 maart – Dagboek van Goudriaan
