Naam: Arjette van de Streek-Wink
Woont in Goudriaan sinds: 2 jaar
Mijn naam is Arjette van de Streek-Wink.
Ik woon in Goudriaan in de mooie Alblasserwaard, samen met Gert-Jan en onze vijf kinderen. Drie zoons; Beerd (22), Jost (19), Andreas (16) en twee dochters: Winke (13) en Wiesje (5). Een gezellig, groot gezin waar altijd reuring is.
Graag ga ik wandelen of hardlopen met onze hond Sproet, een Working Cocker Spaniel. Verder vind ik het heerlijk om creatief bezig te zijn. Mooie foto’s maken, meubeltjes opknappen, geboorteslingers op de naaimachine of lekker knutselen met de meiden. Ik werk op de inkoopafdeling van een linnenbedrijf. Hier ben ik verantwoordelijk voor de kwaliteit en de processen. Gek op textiel dus.
Op vakantie gaan we graag met de Land Rover onderweg. Back-to-basic. Fijn buiten-zijn, kampvuurtje, lekker eten, bbq.
In het hart van Goudriaan staat ons huis, een huis met een verhaal. Het werd in 1975 gebouwd door de eerste bewoner, die aannemer was. Meneer Klein dacht groot en bouwde een prachtige buitenstaete. Het huis was een opvallende verschijning in het dorp en deed de tongen losmaken. Tot op de dag van vandaag horen we allerlei verhalen van mensen die bij de bouw betrokken waren en ook andere verhalen waar we een spannend boek mee vol zouden kunnen schrijven.
De tweede bewoner, Manot, liet ook zijn sporen na. Uit een oude foto die we nog hebben, blijkt dat hij twee Land Rovers in de garage had staan—precies op de plek waar nu de onze staat. Een man met een voorliefde voor snelheid en avontuur, zo blijkt ook uit archiefbeelden. Wie goed zoekt op YouTube naar het programma Veronica strandrace, dat ooit op de Nederlandse televisie werd uitgezonden, kan hem zelfs zien racen. Toch is het ergens zo spannend geworden dat hij met de noorderzon vertrokken is.
De voorlaatste bewoner was Chris van Wijk, van wie wij het huis uiteindelijk kochten. Jarenlang stond het leeg, minstens twaalf jaar deed het dienst als buitenverblijf. Chris had moeite om afscheid te nemen, maar toen hij hoorde dat wij er met ons gezin van vijf kinderen wilden gaan wonen, stemde hij in. Sindsdien komt hij nog regelmatig langs om te kijken of het huis nog steeds de zorg en aandacht krijgt die het verdient.
En wij? Wij voelen ons hier thuis, in een huis met een bijzondere geschiedenis, dat nu een nieuw, positief hoofdstuk mag schrijven.
Heb je ook een verhaal over ons huis? Dan ben je altijd welkom op de Zuidzijde voor een lekker bakkie koffie.
