Om kwart over zes staat er een lief jongetje naast het bed. Ik doe nog een poging verder te slapen nadat ik hem geïnstalleerd heb met rijstewafel-honing-donald duckje, (het recept van de vroege ochtend) maar het blijft bij wat dommelen en dan toch maar opstaan.
Ik ben altijd vrij op de dinsdag, dat scheelt wat stress in de ochtendroutine. Kids aankleden en beneden havermout eten, tasje van Andreas klaarmaken, en dan op de fiets wind-mee naar school.
Vaak drinken Arie en ik nog even een bakje koffie ’s ochtends, maar hij moet nu al gauw richting een afspraak, dus drink ik mijn kopje terwijl Juliet aan het spelen is met de ‘plo’. Ik maak een boodschappenlijstje en ga dan richting Groot Ammers (tot groot verdriet van Andreas later op de dag die hoopte dat ik naar de AH ging voor de voetbalplaatjes). Bakker, supermarkt, kadootje voor een kinderfeestje, en nog even een hoofd om de hoek bij Gerda.
Dan naar huis, Juliet valt net in slaap in de auto, handig om even de boodschappen uit te laden. Dan toch maar wakker en op de fiets richting school. Terugweg flink trappen voor de beentjes van Andreas, we doen er volgens mij wel een kwartier over om thuis te komen.
Arie komt ook net thuis en we lunchen met z’n allen. Nog eventjes spelen, Juliet naar bed, en ik breng Andreas nu toch maar naar school met de auto. Gisteren was Arie er nog getuige van dat er een jochie de sloot in fietste in Brandwijk.
Ons nieuwe 6-tallige konijnenkroost (lees; we dachten twee vrouwtjeskonijnen te hebben gehaald bij het asiel in mei vorig jaar…) zorgt voor de nodige zorg en toewijding; het nestje moet nu toch echt verplaatst worden naar een ander hok, en het mannetje zit er behoorlijk sip bij na zijn castratie. We moeten hem bijvoeden. De schuur staat vol hokken, hooibalen en overal ligt stro. De jonkies zijn nu ongeveer 2,5 week oud, en worden steeds schattiger.
De rest van de middag doe ik nog een poging wat wasjes te draaien en een richtlijn door te lezen over de nieuwe wet zorg en dwang. Dat gaat niet echt voorspoedig want het dametje is al snel weer wakker. Andreas uit school halen, even wat drinken thuis en dan lopend naar Anja van Papillot om Andreas haren bij te knippen. Daar geniet ik altijd van een heerlijk bakje koffie op het bankje met schapenvacht. Ik had een paar telefoontjes gemist bleek later, want een van de kapsters was ziek, of we een ander moment kunnen. Helemaal prima, vrijdag kan ook. We wandelen weer terug en lopen even bij buurman Roel langs. Dan nog een paar minuten spelen in de wind en zon in de achtertuin.
Het is altijd op tijd koken op dinsdag, want Arie geeft catechisatie vanaf half zeven. We eten zuurkoolschotel, met appelmoes natuurlijk. Andreas heeft niet zo’n zin, buikpijn zegt hij.
Later op de avond blijkt hij ook echt ziek te zijn, overgeven en ellendig, een zielig hoopje. Juliet ook weer wakker, dus ik zit met twee hangaapjes beneden: moederschap ten top. Gelukkig komt manlief om half tien thuis en kan hij de aapjes even overnemen zodat ik het bed van Andreas kan verschonen etc. Hij slaapt gelukkig verder op de bank beneden.
Als alles weer slaapt nog maar een was aanzetten en dan nog even kijken bij het andere kroost. We hebben een slaaphokje voor ze gemaakt van een oude doos maar dat concept snappen ze nog niet zo goed. Ik zet de pluizenbolletjes stuk voor stuk over.
Arie smeert mijn brood voor morgen, ik zet m’n werkspullen klaar, en we bedenken toch maar een back-up mocht Andreas nog ziek blijven. Dan nog samen een theetje in de keuken, en naar bed.
Femke de Fijter, Noordzijde