Dinsdag 14 juli 2020
Voor de Kollenstaartjes een dag zoals haast iedere doordeweekse dag: nét iets te laat opstaan waardoor het hele ochtendritueel in sneltreinvaart moet. School. Werk. Eten. Ontspannen. Nog meer werken. En nog lang niet naar bed. Nou ja, niet alle Kollenstaartjes volgen hetzelfde ritme. Bij het opstaan zijn de oudste twee jongens, Jonne (15) en Timme (14), die al vrij zijn van school nog in geen velden of wegen te bekennen. Op dinsdag moeten er broodtrommels gevuld worden voor Borre (10) en Lasse (7) terwijl Marien (42) rugtassen vult met bekers en koektrommeltjes. Vandaag heb ik, Mirjam (42), geluk: Stella (13), die ook al vrij is, brengt de jongens op de fiets naar school. In Ottoland. Al bijna 2 jaar rijden wij – op de fiets en iets te vaak met de auto – heen en weer naar de basisschool in Ottoland. Dat was de deal die we met de kinderen maakten toen we in 2018 het huis aan de Zuidzijde kochten. Het was voor ons allemaal een hele stap om na jaren pastorie in Ottoland ineens een eigen huis in Goudriaan te bewonen.
Ik dwaal af. Het zijn ook rare dagen in zo’n laatste week voor de zomervakantie. Vandaag werken Marien en ik allebei buitenshuis. Gelukkig wil Stella haar broertje ’s middags ook weer ophalen van school. En ook vanmiddag maken een paar klasgenootjes van Lasse de oversteek naar ons huis om na schooltijd te komen spelen.
Als ik ’s avonds thuis werk, doe ik dat graag op de bank in de woonkamer. Ja, inderdaad: voor dat grote raam waar geen rolgordijn, vitrage, luxaflex of wat dan ook hangt. Vind ik zonde van het uitzicht. Als het ’s winters vroeg donker is, doe ik de overgordijnen heus wel dicht, maar de rest van het jaar kijk ik graag naar buiten. Naar onze verwilderde voortuin bijvoorbeeld. Ik geniet van wat er zo maar opkomt in het voorjaar en de zomer. Bloemen die ik niet geplant heb. Misschien vindt een ander het wel onkruid, maar ik niet. Wat bloeit, mag blijven staan. Oké, behalve paardenbloemen, die hebben geen mooie bladeren vind ik. Ik verwonder mij over de verschillende soorten klaprozen die in de tuin op de gekste plekken, lees: tussen de straatstenen, veelvuldig bloeien. En als de lucht dan ook nog eens schilderachtig mooi kleurt, vergeet ik haast dat ik zat te werken…