januari een onstuimige dag……..
Vandaag mag ik een dag beschrijven voor het dagboek van Goudriaan. Eerst maar even voorstellen , ik ben Diane en woon nu precies een jaar in Goudriaan. Wij wonen naast de fabriek van Bos en voor diegene die hier al een tijdje wonen het huis was van Lies Bos. Dat wij bestaat uit Joy , mijn man, en Davy onze zoon en onze 2 honden Chevy en Smokey. Tot voor kort bestonden onze dagen natuurlijk uit het klussen en opbouwen van ons huis en de tuin maar gelukkig is dat nu klaar.
Vandaag was het een ontstuimige dag met alle weersomstandigeheden. Regen , hagel, zon en vooral veel wind. Toch moet je naar buiten als je honden hebt dus dat heb ik dan ook gedaan. Onze oude hond Chevy hoeft en wil niet heel graag naar buiten dus die kan altijd een klein rondje. Smokey , onze pup van bijna 7 maanden natuurlijk niet. Smokey is een hulphond in opleiding. Dat doe ik , wij , voor de stichting Vom Falorie. Hij gaat, als alles goed gaat en hij goedgekeurd wordt, een psychiatrische hulphond worden. Dus mijn dagen bestaan voornamelijk met het trainen en opvoeden van deze kleine vrolijke lieve doerak.
Allereerst maar een ritje naar Nieuwpoort waar opa woont in de Vijverhof. Smokey gaat altijd mee, dus zo ook vandaag. Na een kort bezoekje gaan we naar de supermarkt. Normale honden mogen natuurlijk niet mee naar binnen maar Smokey wel. Hij heeft natuurlijk wel een speciaal dekje om met daar op de tekst “ in opleiding” , en de belangrijke tekst , “niet afleiden”. Dat laatste is voor heel veel mensen moeilijk. Mijn tip en advies , negeer deze honden altijd .
Door de wind is Smokey een beetje druk in zijn hoofd dus gaan we even uitrennen en razen op de Wal in Nieuwpoort. Daarna lekker naar huis. Daar kan de druktemaker lekker uitrusten en ik verder met het huishouden. Dat is natuurlijk een beetje saai voor het dagboek dus zal ik een klein stukje beschrijven over het opvoeden van een hulphond. We krijgen de pup als hij 7 weken is en starten meteen met trainen. In het begin is dat natuurlijk zindelijk worden maar ook meteen mee naar allerlei situaties. Wennen aan verkeer, andere beesten en zoveel mogelijk aan allerlei omstandigheden. Een opleidingspup mag en moet altijd en overal mee naar toe. Dat geeft af en toe best rare situaties en discussies maar meestal gaat het goed en vinden de mensen het steeds gewoner en normaler. Soms krijgen we nog wel eens te horen …..er mogen hier geen honden…. vaak na uitleg van mijn kant en het tonen van een pasje is het goed. Smokey en al onze andere opleidingspups zijn overal mee naartoe geweest. Concerten , film , restaurant en geloof me dat is hartstikke leuk maar ook druk. Na een jaar gaan ze verder na een medische keuring met de opleiding. Dat betekent voor ons dat de hond weer weggaat. Ik hoor jullie meteen denken is dat niet moeilijk , of , dat zou ik niet kunnen. Ik zeg altijd het is niet leuk maar we zijn er op ingesteld en ik kan eindelijk weer eens alleen naar de wc (geintje). En er komt meestal wel weer een nieuw pupje.
Zo dit was dan mijn bijdrage aan het dagboek , hopelijk een beetje leuk om te lezen en………..tot ziens in ons mooie Goudriaan.