Donderdag 16 juli

Hoi, ik ben Barend den Ouden en woon al zo’n jaar of 27 (exact weet ik het niet) in Goudriaan, waarvan de laatste 15 (ook weer ongeveer) aan de Zuidzijde. Ik ben dit jaar voor de 6e keer 49 geworden. Om de week wonen mijn kinderen Iris, Susanne en Bas Jan bij mij maar deze week heb ik het rijk alleen.

Mijn dag begon om een uur of 6 en na het douchen was het weer vaste prik: met mijn hond Jelle een rondje kerk lopen. Terug lust hij dan wel wat te eten en pak ik de krant erbij die gelukkig op tijd was want als ik ’s ochtends mijn krantje niet kan lezen dan klopt mijn dag niet. Na het eerste deel van de krant snel op de motor naar mijn werk. Het regende wel wat maar ik werk gelukkig niet ver weg. Ik heb een bedrijf in Molenaarsgraaf (PROM’ES) en heb daar vanuit mijn kantoor een prachtig Hollands uitzicht.

Wij verkopen daar alles voor hardloop- en fietsevenementen: startnummers, medailles, t-shirts etc. Normaal gesproken heel leuk werk, maar dit jaar wat minder. Op 2 maart bestonden we 25 jaar en het zou eigenlijk een feestjaar moeten zijn maar door Corona is het inmiddels helaas een redelijk rampjaar geworden. Normaal gesproken werk ik op dinsdag en donderdag niet vanwege een blessure aan mijn hoofd maar vandaag maak ik graag een uitzondering.

Er nemen namelijk 2 collega’s afscheid. Door de Corona-crisis heb ik helaas recentelijk ontslag aan moeten vragen voor een aantal collega’s omdat het perspectief op herstel van de evenementenmarkt nog ontbreekt. In de 25 jaar dat ik nu mijn eigen bedrijf heb is dit het moeilijkste en vervelendste dat ik ooit heb moeten doen. Gelukkig snapt iedereen dat er geen andere keuze is dus was het afscheid eigenlijk nog best leuk en ontspannen. Na het afscheid nog even met wat collega’s gesproken over de ideeën die ons de toekomst in moeten helpen en toen zat mijn werkdag op kantoor erop.   

Begin van de middag weer thuis (Jelle is weer erg blij; zijn staart zwiept er dan bijna af) en dan moet ik altijd even met mijn hoofd in een kussen met het 2e deel van de krant om te ‘resetten’. Dat ging vrij soepel vandaag dus ik had nog wat energie voor een rondje hardlopen. Iets dat ik graag doe en ik eigenlijk ook wel moet doen om een beetje te snappen waar mijn klanten mee bezig zijn. Ik heb sinds kort nieuwe hardloopschoenen waardoor je op een andere manier loopt, maar dat is nog wel even wennen voor mijn spieren en pezen. Ik ben stiekem toch over De Heuvel gelopen want ik was nieuwsgierig wat ze aan het doen waren. Uit het plakken van mijn schoenen begreep ik dat het nieuwe asfalt nog niet helemaal OK is 😊. Uitpuffend van het rondje Putten maar even een selfie gemaakt (ik zie er dus normaal niet zo uit!) en Goudriaan nog even verlost van een vervelende steekvlieg.

Verder nog even wat dingen voorbereid voor de dag van morgen. Dan wacht een afspraak in België dus de motor even volgetankt en die staat startklaar. Mijn potje voor de avond bestond uit een mix van wat restjes groente, een blikje bonen en vegetarische kip want ik had geen zin om naar de winkel te gaan en zo ging het ook: geen recept maar dat smaakt vaak nog goed ook!

Verder een rustig avondje met een lekker stuk lopen met Jelle, beetje gelezen en op tijd slapen want morgen is het weer vroeg dag en ik wil wel voordat ik wegga het eerste deel van de krant weer gelezen hebben. Tot zover mijn bijdrage aan dit leuke initiatief over de leuke inwoners van dit leuke dorp.

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke week een bericht met de nieuwste verhalen.
Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke week een bericht met de nieuwste verhalen.

Eén reactie op “Donderdag 16 juli”

  1. een lach en een traan
    komen en gaan
    werken en wonen
    stil liggen en gáán,

    omdat het kan
    in Goudriaan

    Mooi geschreven Barend.