Een dag in het leven van Jan, Leo en Renée van Krimpen
Meer dan dertig jaar geleden waren we op zoek naar een oud huis, bij voorkeur met een grote tuin. Op een vrijdagavond bezochten we een huis in Langerak maar we kwamen snel tot de conclusie dat het niet HET huis was. Toevallig, of misschien was het geen toeval, vertelde de makelaar dat er een oude boerderij in Goudriaan in de verkoop zou komen. We konden het huis nog niet bezoeken maar misschien wilden we even langsrijden. We waren toch in de buurt en besloten meteen te gaan kijken. Het huis was veel groter dan we zochten maar de locatie was heel mooi. Het was liefde op het eerste gezicht en een paar maanden later was de koop rond. Het duurde nog drie jaar voordat we naar Goudriaan verhuisden want er moest flink wat worden verbouwd voordat we er in konden wonen. De verbouwing heeft trouwens nog heel lang geduurd en eigenlijk komt daar nooit een einde aan. Als je zo’n pand koopt, koop je geen huis , je kiest voor een levensstijl maar je krijgt er heel veel voor terug.
Maar terug naar vandaag. Het is Hemelvaartsdag, het belooft een prachtige dag te worden en we kunnen lekker uitslapen. De ochtend is snel voorbij, eerst ontbijten, douchen en dan allerlei kleine klusjes in huis. Inmiddels is iedereen opgestaan en we gaan rond 1 uur eten.
Na de lunch ga ik lekker naar buiten. Na weken verplicht thuis zitten wegens corona, ziet de tuin er prachtig uit. Even een uurtje in de tuin werken werkt heel ontspannend en dat hebben we de afgelopen tijd heel veel gedaan. Ik installeer me lekker op terras en geniet van de eerste bloemen in de tuin en van de vogels om me heen.
Maar ik kan nooit zo lang stil zitten en ik had me toch voorgenomen mijn etagère een andere kleur te geven. Het grote terras is lekker in de schaduw, prima plek voor mijn schilderklusje.
Aan het einde van de middag drinken we met z’n drieën een glaasje op terras en eten we lekker kippenvleugels met piccolinis. Samen met Jan ga ik nog een stukje langs de Goudriaan lopen en daarna lekker ontspannen naar de ondergaande zon kijken. Weer zo’n prachtige dag aan de Noordzijde. Welterusten allemaal.
Renée van Krimpen