Amy Fieggen-Janszen (29 jaar).
Vandaag ga ik aan het werk, zoals ze vandaag de dag zeggen heb ik een cruciaal beroep. Ik ben namelijk dierenverzorger bij een kinderboerderij in Utrecht. Een fantastisch beroep en trots dat ik het mag uitoefenen. ’s Ochtends vroeg worden wij (man Piko en ik) wakker van onze dochter Elina, meestal een fijne wekker om van wakker te worden. Nadat ik mijn tas heb ingepakt om naar het werk te gaan, geef ik mijn man en dochter nog een dikke kus. Dan loop ik eerst naar onze mini-varkens om ze te voeren en dan stap ik in de auto. Een gekke gewaarwording, bijna geen auto’s op de weg, geen files, stiekem ook wel fijn. Aangekomen op werk, open ik het gebouw en laat ik de kat Roderick de kantine binnen. Hij denkt nog steeds dat hij een kitten is en daar zijn kittenbrokjes krijgt, alleen weet hij niet dat hij allang geen kittenbrokjes meer krijgt maar gewone brokjes. Ik zet de waterkoker aan en ga mij alvast omkleden. Schoenen met stalen neus zijn in de dierenverzorging zijn verplicht. Als mijn collega en een vrijwilliger aan zijn gekomen gaan we aan het werk. Normaal gesproken werken wij met veel meer mensen, maar in verband met het Corona-virus moeten we ons beperken tot 2 a 3 mensen om voor de dieren te zorgen. Binnen hebben we cavia’s, konijnen, muizen, ratten, sprinkhanen, krielkippen en twee katten zitten. Buiten hebben we varkens, kippen, geiten, schapen en koeien (Lakenvelders) staan. Vandaag begin ik binnen met de schoonmaak en voeren van de dieren, daarbij check je tegelijkertijd op de gezondheid van de dieren. Toen ik klaar was binnen, ben ik naar de buiten gegaan om mijn collega’s te helpen. Mijn collega had besloten alle dieren op de weides los te laten lopen op het terrein. Een heerlijk gezicht! Vooral in deze periode; de natuur die tot leven komt, pasgeboren lammetjes en geitjes, bloemen en planten die opkomen. En die dag was het ook schitterend weer!
Als alle hokken schoon zijn gemaakt, de mesthoop is opgestoken en de dieren weer op hun plek zitten, is het tijd voor pauze. Na de middagpauze is het tijd voor andere werkzaamheden. Vandaag werken we wat administratie bij en doen we een grote schoonmaak in de quarantaine-stal.
Rond half vier beginnen we met het afsluitrondje, dieren voeren, watervoorziening controleren en hekken weer op slot. Ik geniet dan nog even van de lammetjes die lief bij hun moeder aan het drinken zijn. Dan gaan we het riedeltje weer terug, lichten uit, omkleden en het gebouw weer op slot, terug file-loos naar huis. En dan zie ik bij binnenkomst mijn man en dochter met een grote glimlach bovenaan de trap. Een heerlijk gevoel. En hiermee sluit ik af.
Wees positief, sterk en help elkaar.