Sinds 11 december hebben we een nieuwe opleidingspup. Het stond niet in de planning en hij is zeker geen corona-pup. Maar Shelby is een blijvertje in ons gezin. Wel moeten we hem een opleiding geven voor blindegeleide hond of hulphond. De stichting die deze honden aanschaft en traint wil bekijken of deze kruising een betere werkhond geeft. Normaal gesproken zie je meestal labradors en golden retrievers en natuurlijk de herders. De vorige kruising van herder/aussie werkte niet naar tevredenheid. Het waren geen slechte honden, zeker niet . Maar is gewoon niet ideaal. ( verzekeringen en dergelijke)
Deze bewijst nu al dat het een superhondje is. (kruising ierse setter/heidewachtel). Zeer rustig en leergierig naar de wereld toe. Hij is helemaal zwart met iets grijs op zijn achtervoetjes. Een rare kleur gezien zijn ouders, rood en rood/grijs. Maar goed. Hij is dus sinds 11 december bij ons. Vanaf nu zullen jullie mij dus weer regelmatig rond zien gaan met Shelby.
Afgelopen weken stond in het teken van zindelijk maken en wat kleine oefeningen aanleren. De basis dingen als zit en het commando plas en poep. Dit laatste moet een hulphond wel op commando doen aangezien een slechtziende/blinde niet kan zien of er al plas of poepie gedaan is. En de hulphond mag natuurlijk niet tijdens zijn werk zomaar ergens zijn behoefte gaan doen. Beetje raar op een station of winkelcentrum of supermarkt haha.
Ook heb ik al een half uurtje op de rotonde gestaan zodat hij het verkeer niet meer eng vind , en voor de deur de vrachtwagens en trekkers en dergelijke. Omdat hij ergens geboren is waar dat allemaal niet was vond hij dat de eerste dagen best spannend. In huis kunnen we allerlei kleine dingen leren. Natuurlijk dat hij gaat zitten en af gaat. Dat hij niet voor iemand moet gaan zitten of staan. Dan kan iemand er over vallen. Als we op de bank zitten mag hij wel naast de voeten liggen. Dat is voor later dat hij bijvoorbeeld snel signalen kan oppikken voor bijvoorbeeld angst aanval of epilepsieaanval of diabetesaanval. Heel knap dat honden dit gewoon kunnen.
Eten daar is hij gek op dus dat scheelt, daar doet hij alles voor. Dat traint heel goed en leren ze snel van. Als hij bijvoorbeeld eten krijgt moet hij eerst netjes gaan zitten en wachten op het commando. Dit om te voorkomen dat hij de bak uit iemand zijn handen springt omdat hij zo graag wil eten. Hij mag trouwens sowieso niet tegen iemand opspringen.
Dan nog even iets over hesjes en tuigjes. Hoe kun je verschil zien of ik aan het trainen ben of dat ik hem gewoon lekker aan het uitlaten ben. In het geval van deze stichting werken we met fel gele hesjes. Daar staat op ….NIET AFLEIDEN… IN OPLEIDIG… Als je dat ziet dan is het training of in geval van een werkende hond is de hond dus aan het werk. Dan graag helemaal geen aandacht geven of oogcontact maken, gewoon negeren ook als de hond naar je toe komt. Je kan en mag natuurlijk wel met mij praten of met degene die een hulphond heeft maar de hond gewoon met rust laten. Wat we wel meemaken is dat mensen dan tegen de hond gaan praten in de vorm van…. och ik mag je niet aanraken he, maar wat ben je een lieverd…. tja dan heb je dus al wel afgeleid helaas.
Dit was mijn kleine stukje voor het dagboek. Er valt natuurlijk nog heel veel meer te vertellen over het opleiden en dergelijke maar dat misschien een andere keer. Men mag natuurlijk altijd vragen stellen. Ik bijt niet en de hond al helemaal niet. De hond zal trouwens nooit wat doen, niet bijten of grommen of blaffen. Dat is een afkeurpunt.
Diane Smid