Lief Dagboek,
Wat leuk dat ik in je mag schrijven! Maar je kent me nog niet goed dus ik zal me even voorstellen.
Mijn naam is Riet van Langeveld, ik ben 73 jaar en getrouwd (al 53 jaar) met Bert 75 jaar. Wij hebben twee kinderen, zoon Sander, getrouwd met Femke en dochter Mariska samen met Robert en 5 kleinkinderen .
Wij zijn in Goudriaan komen wonen in april 1973. Eerst in de Van Assendelftstraat en nu vanaf 2012 aan de Zuidzijde. Zo nu weet je een klein beetje wie er schrijft.
Het is maandag en deze is anders dan mijn gewone maandag. Ik zal vertellen waarom.
Vanmorgen kwart voor 7 de wekker, ik werk nog 1 dag per week en dat is vandaag. Mijn werk is bij GEP het bedrijf van Sander. GEP is een bedrijf in Arkel dat systemen verkoopt waarmee je o.a. regenwater kunt benutten voor het doorspoelen van het toilet of regenwater te gebruiken in de wasmachine of je koelt je huis ermee. Het werk dat ik doe zijn boekhoudkundige werkzaamheden. Mijn functie tijdens mijn werkzame leven bestond uit personeelswerk en dat kan ik soms ook hier toepassen.
Na het ontbijt, douche, hup op pad naar Arkel. Vlak voor mijn vertrek hoor ik een app op mijn telefoon. Het is Sander, er is een collega met verkoudheidsverschijnselen, de collega blijft thuis in afwachting van een corona test. Het is beter dat je thuis blijft werken. Dus thuis werken, het is minder handig dan op kantoor want als er iets niet klopt, kan je niet even aanwippen bij een collega en overleggen.
Computer aan, mail bekijken en ..…..geen werkende mail. Wat is er aan de hand? Heen en weer gebeld, we komen er niet uit. Dan zonder eventuele informatie toch aan het werk gegaan. Alles gaat goed totdat ik de aanmaningen wil versturen en…die gaan per mail. Dus dat lukt niet en geeft een onbevredigend gevoel. Daarom anders dan de gewone maandag.
Normaal ga ik om kwart over 8 weg en ben ik ongeveer half 6 thuis. Dan is Bert aan het koken en schuif ik zo aan tafel, kunnen we de dag doornemen en genieten van Bert zijn kookkunsten, van de prachtige vergezichten en wolkenpartijen. Daar raken we nooit op uitgekeken. Lief dagboek, dit was mijn dag. De pen gaat nu door naar een volgende schrijver.