Beste Goudriaaners,
Ik ben Matthias Koorevaar, 11 jaar oud en ik woon samen met mijn vader Jan Arie, mijn moeder Janneke, mijn zusje Yfke en mijn broertje Melle op een boerderij aan de Noordzijde.
Ik had veel zin in vandaag want het was de eerste schooldag na de herfstvakantie. Ik had in deze vakantie bijna niks gedaan, want ik was in contact gekomen met iemand die Covid-19 had. Daarom moest ik 10 DAGEN in quarantaine. Best veel al zeg ik het zelf. Ik had bijna geen vrienden gesproken afgelopen week. Vandaar dat ik extra veel zin had in vandaag. Ik zit naast Mees in de klas, vandaar dat ik al gauw (voor straf) met mijn naam op het bord stond (maar dat maakt effe niet uit). We begonnen vandaag met dankliederen zingen, want woensdag is het dankdag en we kregen te horen dat we de hele week de juf hadden, omdat de meester iemand in het gezin had met corona. Daarna gingen we met rekenen véél te lange deelsommen uitrekenen en omdat rekenen al niet mijn favoriete vak is, was het echt supersaai. Gelukkig hadden we daarna pauze en konden we even bijkomen.
Daarna moesten we onze chromebooks pakken, want we moesten kijken of we nog op ‘teams’ konden, dat is een programma waarmee je kan videobellen enz. Als er een lockdown komt kunnen we in ieder geval communiceren met de juf en de meester. Vervolgens gingen we taal en spelling op de chromebooks (computers) doen, om te kijken of dat het ook nog deed (i.v.m. Corona). Dat ging best goed. Tot de verbinding uitviel en we niet verder konden. Gelukkig hoefden we taal en spelling niet meer in ons schrift te maken (niet dat ik het niet leuk vind, maar dat is wel minder werk). Daarna moest ik verder met het maken van een mindmap samen met Daan Roest. Wij hadden het onderwerp ‘John F. Kennedy’. Hij was een Amerikaanse president. Verder was ik na schooltijd nog ‘even’ gebleven om de mindmap af te maken. Ik hoefde niet na te blijven (al stond mijn naam wel voor straf op het bord, Yes😊) Ten slotte fietste ik samen met Stan naar huis en ik ga vanavond waarschijnlijk nog buiten spelen met mijn vrienden (wij noemen het ‘chillen’), maar dat zien we dan wel weer. En misschien nog even Fortniten op de PlayStation.
Groetjes,
Matthias