Op vrijdag 1 mei een schrijfsel vanaf De Hoeve. Een mooie plek met ruim zicht achter. Als boerendochter geniet ik al weer weken van de koeien in de wei. Ook ’s avonds kijk je met plezier naar buiten, wat een mooie luchten! Prachtig met de verschillende kleuren en het silhouet van onze molen!
Alweer bijna 26 jaar woon ik in dit mooie dorp. Gestart in de Van Tetsstraat, toen verhuisd naar de Zuidzijde en sinds anderhalf jaar neergestreken op De Hoeve.
Vandaag heb ik thuis gewerkt. Normaal gesproken werk ik bij Avres op een SW-locatie. Ik mag daar een groep mensen begeleiden met een afstand tot de arbeidsmarkt. In deze ongewone tijd verblijven onze medewerkers thuis. Voor een aantal is dat ook echt binnen nu, omdat hun woonvoorziening in lock down is. Dan zijn mensen blij als je een aantal keren per week belt om even een praatje te maken en meteen te polsen hoe het gaat. Deze tijd maakt mij weer eens zichtbaar dat het een voorrecht is als je voor jezelf kunt zorgen en zelfstandig bent. En ook dat wij hier op het platteland plek zat hebben en -in deze tijd- op ruime afstand van elkaar toch elke dag naar buiten kunnen. Een frisse neus kunnen velen van ons al op hun eigen erf halen.
Tussen het bellen en het bijhouden van een logboek door, doe ik wat huishoudelijke klusjes. Het is fijn onze medewerkers weer even aan de lijn te hebben, maar steeds schakelen naar een nieuw verhaal en weer met aandacht luisteren, is ook best intensief. Dan is wat was wegwerken of een stukje onkruid wieden ter afwisseling helemaal niet erg.
Tweede helft van de middag trek ik mijn wandelschoenen aan en loop ik vaak een eind langs de boezem. Mooi nu met die kleurenpracht in de bermen. Over de polder turen en kijken naar wat vliegt en zwemt. Heel ‘mindful’;-).
Tot zover mijn verslagje. Ik laat verder graag wat foto’s spreken.
Met een hartelijke groet,
Marianne Kortleve