Vandaag werd ik wakker met ‘…My soul is satisfied with the richness of You…,’ uit een lied van Paul Wilbur. Deze weken oefen ik altpartijen voor de concerten van eind maart. Na het nieuws van gisteren over het annuleren van bijeenkomsten met meer dan 100 mensen lijkt het me dat we die concerten voorlopig niet gaan meemaken, helaas.
Mijn
naam is Esther Meima (44) en ik heb het genoegen onderweg naar de Goudriaanse school
getrakteerd te worden op afwisselend buitenconcerten en vliegkunsten van allerlei
vogels! Bij het Oosteind neem ik nog altijd de ‘Toeristische route’. Ik blijf
genieten van alle bloemen en bloesems!
Sommige
kleuters denken dat ik op school woon, maar eigenlijk is school mijn tweede
huis. Ik breng er veel van mijn wakkere uren door.
Onder
schooltijd worden de laatste spullen schoongemaakt die we gisteren bij het
maken van de pizza’s gebruikten. Leuk thema, ‘Het restaurant’ ? De
ijsmachine van Educationspace mogen we volgende week gebruiken. Ik probeerde
die al uit in de voorjaarsvakantie. Wat ik ervan leerde? Dat het véél te lekker
wordt. Dat je maar twee keer ijs kunt maken en dan de motor moet laten
afkoelen. En dat je beter geen spettertje morst, want dan zit het ijsemmertje óók
vastgevroren…
Aan het eind van de ochtend bespreken we onder het genot van een emmer snoeptomaatjes het klassendagboek van deze week. Twee klasgenootjes tekenen van het wilgentakken sjouwen.
Zodra kinderen hun kans schoon zien, kruipen ze op schoot. Vier tegelijk is geen uitzondering. Hoe moet dat nu als we elkaar al eigenlijk geen handen meer mogen geven?
Na ukeleleles, afspraken maken en post versturen ga ik op visite bij een klasgenootje. Zulke huisbezoeken hielpen mij om Goudriaan snel te leren kennen toen ik vanaf zomer 2002 hier kwam werken. Het blijft trouwens nog steeds een feestje als de juf op visite mag komen.
Na verdere opruim-, repareer- en voorbereidingswerkzaamheden neem ik wat papierwerk mee naar huis. Eerst langs het diepvrieshuisje en dan via de Zuidzijde richting huis. Ergens roffelt een specht!
Eenmaal thuis is alles al aan kant. Samen met Aad,
mijn man, doe ik nog wat boodschappen en daarna is het tijd voor rust.
Twee kaarsen aan, de Bijbel open, druivensap, brood, muziek en extra lekker
eten.
Ik bel mijn ouders en ze vertellen over o.a. nanozilver, vitamines en mineralen.
Wij dragen in deze bizarre tijd de wereld op in gebed bij de Allerhoogste, de Aanwezige.