In 1998 zijn deze Vonkjes in Goudriaan neergestreken. Aanvankelijk met Merel en Anneloes, maar al snel werd ons gezin uitgebreid met Marit en Bart. We voelen ons hier erg thuis en inmiddels zijn de oudste twee uitgevlogen.
Vanmorgen doe ik het rustig aan want Gerrit heeft een daagje vrij en dat betekent dat ik onze eigenwijze teckel Bickel aan hem over kan laten. Bart vertrekt rond half acht naar zijn stageplek in Rotterdam. Hij volgt de opleiding orthopedische techniek. Een bijzonder ambacht met veel technisch maatwerk. Marit ligt nog op éٞén oor, ze heeft avonddienst en hoeft er niet vroeg uit.
We ontbijten met de krant. Ik maak me boos over het bericht van de Formule 1. De crew mag toch over het strand en door het stiltegebied richting het circuit. Soms begrijp ik helemaal niets meer van de wereld. Ik maak me oprecht zorgen over de leefbaarheid op onze planeet.
Gelukkig is er dan koffie en rond kwart over acht vertrek ik richting Bergambacht. Ik werk al ruim 30 jaar voor de Bibliotheek Krimpenerwaard. Hoewel de bibliotheek een suf imago heeft zijn we hard bezig dit op te poetsen. We ٞzijn één van de kleinste bibliotheken in Nederland maar het bruist van activiteiten. We hebben een Taalhuis voor nieuwe Nederlanders, zijn bezig met laaggeletterdheid, geven cursussen op het gebied van digitale vaardigheid, hebben een juridisch- en pensioenspreekuur, organiseren lezingen en werken samen met historische verenigingen. Je zou bijna vergeten dat we ook nog een prachtige collectie (E) boeken en tijdschriften uitlenen.
Na een aantal jaren jeugdbibliothecaris geweest te zijn houd ik me nu bezig met een stukje communicatie, het ontwerpen van affiches, het maken van presentaties in de verschillende vestigingen en met social media. Verder ben ik het aanspreekpunt van onze servicepunten en één dag per week ben ik nog actief in de uitlening in Lekkerkerk. Een lekkere afwisselende en creatieve baan. Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk.
Lezen is zo belangrijk. Jammer dat de leesvaardigheid van jongeren achteruit holt. Maar liefst een kwart van de jongeren mist straks de vaardigheid om volwaardig deel te nemen aan de maatschappij. Dus: blijf lezen, geef zelf het voorbeeld en laat je betrappen met een boek op de bank J
Om half drie zit mijn werkdag erop. Ik blijf even hangen om een affiche te maken voor een workshop vegetarisch koken die een vriendin organiseert. Altijd superleuk om te doen. Ik ben geen DTP-er maar met Canva en Publisher kom je een eind. Tevreden met het resultaat keer ik huiswaarts.
Om 16:00 uur wip ik langs bij de fysiotherapeut, ik krijg groen licht om weer te volleyballen. Ik neem me voor om vanavond te gaan trainen. Merel belt of ze mee kan eten en dat is natuurlijk erg gezellig. Na het eten duiken we in de familiegeschiedenis want sinds kort zijn alle familiefoto’s uit mijn ouderlijk huis in mijn bezit. Je begrijpt het al: we vergeten de tijd én de volleybaltraining. Nadat Merel vertrokken is ga ik er nog even uit met Bickel. Daarna zak ik nog even op de bank en rond half twaalf zoek ik mijn bed op. Hoe laat het ook wordt: mijn dag eindigt met lezen, zo laat ik langzaam de dag van me afglijden en val ik ontspannen in slaap.
Marianne Vonk