Woensdag 3 juni

Even na zes uur staat Dirk Moree de kozijnen al te schilderen. Een uurtje vroeger dan gebruikelijk, in verband met de warmte. De gevel die hij moet schilderen ligt op het zuidwesten, dus hij wil profiteren van de koele  ochtenduren.

Om 7.30 uur de eerste koffiepauze met Dirk. Daarna aan de slag met het uitwerken van auditrapporten. Na een periode waarin bedrijfsbezoeken zijn afgelast, starten werkzaamheden met gepaste afstand weer op. Vandaag een 7-daagse audit bij een bedrijf in Brabant uitwerken. Er moeten meerdere verslagen voor verschillende auditsystemen worden opgesteld. Om 10.30 uur, net voor de tweede koffiepauze van Dirk, is het eerste rapport klaar. Met de lunchpauze is het tweede verslag klaar.

In de tuin geluncht, met het mooie weer van de afgelopen tijd is dat een vaste gewoonte. Als de voorspelling uitkomt, slaat het mooie weer morgen of overmorgen om, dus nog even genieten van het zonnetje.

Om 15 uur de pc afgesloten om de weekboodschappen voor moeder en schoonouders te doen. Sinds de uitbraak van Corona is dat een vaste gewoonte geworden. Gisteren bij Stoepje en Jasper al brood en groente gehaald. Nu nog langs de supermarkt en voor aardbeien naar de fruitteler. Daarna verder met de auditverslagen. Dirk houdt het inmiddels voor gezien. Het wordt te warm in de zon.

Bijtijds gegeten om de boodschappen in Voorburg te gaan bezorgen. Het is even improviseren omdat Bouter zijn ronde niet heeft gereden. In de auto luisteren we naar de toespraak van Rutte. Die bevestigt wat we al weten: de geplande vakantie naar Denemarken kan niet doorgaan. Het wordt dus vakantie in eigen tuin, aan de Costa da Goudriaan. Maar als het weer zo mooi blijft, is dat helemaal prima.

In Voorburg gearriveerd regelen we de laatste boodschappen. Eerst de boodschappen bij mijn moeder afleveren. Nu ik er ben, help ik haar gelijk even op weg met het scannen van oude foto’s. Vervolgens door naar schoonouders. Daar vieren we met een appeltaartje de verjaardag van mijn schoonmoeder. Geen kamer vol visite. Afgelopen zondag hebben we als gezin de verjaardag in Goudriaan gevierd, met zes personen op anderhalve meter in onze tuin. Het is een verrassingsbezoek. Ze was in de veronderstelling dat de boodschappen pas donderdag komen. De verrassing wordt gewaardeerd, want ondanks de telefoontjes, is het toch een kleine wereld voor hen geworden.

Om 22.30 uur zijn we weer thuis in Goudriaan en is de dag weer voorbij.

Jacques Meershoek