Zaterdag 18 april

Mijn naam voluit Resmi Christa van der Grijn. 42 jaar.

Ondanks dat ik wat langer op bed gelegen heb sta ik moe op. Ik kleed mij om en loop naar beneden. Katten die met ongeduld om eten vragen, vragen mijn aandacht. Ik haal ze aan en praat er tegen. Ja nooit gedacht dat ik dat zou doen. John is net gearriveerd met vers brood, bolletjes, wat kleding voor Melvin en zijn PlayStation. Hij besluit voor mij de kattenbak te verschonen omdat hygiëne vooral voor mij heel belangrijk is. Dan ga ik eten. Een gekookt ei op mijn boterham en kwark. Daarnaast een lekker kopje thee. Ik ga zitten want voel mijn moeheid alweer opkomen. Toevallig gaat de telefoon. Mijn vriendin aan de lijn en vraagt hoe het met mij gaat. Doet mij ook erg goed. Daarna dwaal ik af wat ik met mijn overgebleven energie ga doen. Ja chemo’s zijn echt slopend. Moeheid is om U tegen te zeggen. Merk wel dat al dat denken ook erg vermoeiend is, wat kan ik wel wat niet en als ik dat doe is dat dan weer niet teveel. In mijn hoofd heb ik dan al zoveel gedaan. Besluit om mij eerst even lekker op te frissen en mij een kleurtje te gunnen, meestal voel ik mij dan alweer stukken beter…

Sinds de coronacrises is mijn jongste zoon Melvin elk weekend bij mij. Deze tijd heeft dan ook voor mij weer voordelen. Ik zie mijn kinderen vaker, meestal hebben zij het druk met school, vrienden en werk. De kinderen zelf verlangen toch wel naar een “normaal” leven. Mijn jongste zoon krijgt doordeweeks les via de laptop. Mijn dochter die werkt in de horeca en ook die zit thuis, bij haar vriend en zie ik de laatste tijd niet veel vanwege dat we even afstand moeten houden maar we zijn onafscheidelijk en hebben nu veel contact via beeldbellen. En soms komt ze met haar vriendin op haar skeelers even op mijn raam tikken. Mijn oudste zoon heeft gelukkig nog wel werk maar wil wat graag met zijn rijlessen verder. Hopelijk gaan we met z’n allen de goede kant op en kan Nederland langzaam weer opstarten. Bedenk mij ineens dat ik Melvin zijn beddengoed wil verschonen, wassen en het liefst buiten hangen maar gezien het iets regent stel ik de was uit. Melvin is uit bed dus kan meteen aan de slag, bed afgehaald en weer opgemaakt, heerlijk een schoon bed. Nu lekker op de bank en even samen met Melvin Netflix kijken. En John houdt zich bezig met de nodige klusjes buiten. Appjes verstoren mijn aandacht. Besluit om deze later te beantwoorden. Ondertussen probeer ik wel een woord te leggen op Wordfeud. Met Pepper, (bijnaam Peppie) de kroelkat en heerlijk onder een deken kom ik de dag wel door.

Het is inmiddels 16.00u en ik zou, omdat ik mij nu goed voel, voor het eten zorgen. Tagliatelle met verse spinazie en zalm. Melvin en ik eten samen op de bank. Netflix aan een onze serie vervolgd. John neemt het eten mee naar Nieuwpoort om daar met onze oudste zoon samen te eten. 18.15u. Serie afgekeken. Neem nu even de tijd om iets over mezelf te vertellen.

Sinds Januari ben ik zo goed als thuis komen te zitten. Boosheid, verdriet, angst en onzekerheid heeft kanker teweeg gebracht bij mij. Het heeft grote gevolgen op mijn dagelijks leven, mijn werk en op sociaal vlak. Mijn zwakke kant laten zien vind ik niet fijn maar dit kan ik ook niet onder stoelen en banken schuiven het hoort nu eenmaal bij een deel van mijn leven. Het is weer leren om te accepteren dat het niet meer zal zijn zoals het was…en iedereen zegt: vragen hoor , als ik iets voor je kan doen… Maar ja niemand kan mij een kanker vrij lijf terug geven. Maar gelukkig heb ik hele lieve mensen om mij heen familie, vrienden, collega’s, lotgenoten, buren en mijn lieve kinderen. Het gaat best goed komen maar het is veel geduld hebben en dat geduld hebben vind ik best lastig. Bij de chemo therapie kan hoofdhuid koeling worden toegepast voor het behouden van mijn haar (oftewel coldcap). Hier maak ik gebruik van. Een hele opgave maar bij mij werkt deze succesvol. Ook positief is dat de chemo aanslaat en de tumor kleiner is geworden. Dat geeft mij weer hoop. Inmiddels is de avond gevallen en beantwoord ik mijn appjes om zo het sociale contact bij te houden. Hiermee sluit ik mijn dag af.

Veel liefs Resmi.