Zaterdag 21 maart

Dag Goudriaansdagboek,

Vandaag is het 21 maart. Start van de lente! De natuur loopt uit. De zon schijnt prachtig. Helaas maakt de zuidoostenwind de gevoelstempratuur wat minder aangenaam. Maar uit de wind, in de zon is het genieten!

Even voorstellen. Mijn naam is Nienke den Boer. Ik ben getrouwd met Ferry. Ik ben trotse moeder van 2 kinderen: Diederick(4) en Elianne(2). We zijn Goudriaanse import. Sinds maart 2014 wonen we in Goudriaan. Zelf ben ik opgegroeid op een boerderijtje in Groot-Ammers. Hier ben ik nog vaak te vinden. Ferry komt uit Papendrecht. Hij heeft snel zijn draai in de polder gevonden.

Vandaag zijn we met het gezin en mijn ouders naar de Rabobankfamiliedag gegaan. Gezellig naar de Efteling. We hadden s’ avonds een etentje gehad van de oom van Ferry. Hij is deze week 75 jaar geworden. Maar net als bij jullie allemaal ziet het normale leven er wat anders uit.

Gisteravond dacht ik nog. Wat ga ik schrijven. Wat is voor jullie de moeite waard om te lezen.

En ik dacht ook terug aan de tijd van MKZ. Jaar 2001. Ik was toen 15 jaar.. We waren maar al te bang dat deze vreselijke dierziekte onze dieren het leven zouden kosten. We zijn, als ik het me goed kan herinneren, ook 1 week met het hele gezin thuis gebleven. Met lint was het pad afgezet. Fietswielen, schoenen enzovoort werden ontsmet. Bij de dieren mocht niemand komen. Een onzekere tijd. Dit ging over dieren.

En nu gaat het over onze gezondheid. Een onzichtbare vijand die voor grote problemen en verdriet zorgt. Ik zie nog geen lint op het pad. Maar ik heb wel mijn twijfels. Waar doe je in deze tijd goed aan. Kinderen wel of niet met elkaar spelen. Neem je het zekere voor het onzekere? Ik denk dat met deze vragen meer van jullie worstelen. Gelukkig is (wat ik nu weet) het beruchte virus in Goudriaan nog niet gesignaleerd. Ik hoop van harte dat dit zo mag blijven.

De kinderen zijn nu een week niet naar school geweest. Omdat ik deze week ziek was, was dit redelijk op te vangen. Ik zit zelf helaas al 2 weken thuis met een dubbele gehoorgangontsteking. En dat is geen pretje. Ik voel me sinds gisteren gelukkig veel beter. Eén oor zit nog erg dicht. Dit zal tijd nodig hebben.

Vanochtend om half 9 ging de deurbel. Een verrassing. Een heerlijke slagroomtaart van de lekkerste bakker van Gorinchem ( bakkerij Margriet). Een kaart met de tekst; Om het thuis wat gezelliger te maken! Een super lief gebaar van een tante van Ferry.

Na het ontbijt was het tijd om aan te kleden en om wat te knutselen met de kinderen.

Daarna heb ik eerst onze badkamer onder handen genomen. Er was al 2 weken niets aan gebeurd. Het was meer dan nodig. De wasmachine staat ook aan. Na de badkamer heb ik het huis verder opgeruimd. Ondertussen spelen de kinderen gezellig met elkaar. Ferry zit te leren voor zijn opleiding.

Na de lunch hebben de kinderen kaarten gemaakt voor 1 van hun beste vriendjes.

Rond een uur om 3 stappen we op de fiets  om een frisse neus te halen.

Dik aangekleed want er staat een behoorlijke zuidoostenwind.

We reden over de kade richting de Goudriaanse plassen. Dat was een behoorlijke trap. Op de terugweg hadden we wind meer mee. Nog 1 kaart moest er bezorgt worden. Diederick zijn vriend Daniël was deze week jarig geweest. Daar moest natuurlijk ook een kaart naartoe. Iedereen was daar ook thuis. Op afstand konden we even wat met elkaar kletsen. Al snel gingen we weer richting huis. De wind maakt het toch koud.

Thuis gekomen was het tijd voor een bakkie. Met de houtkachel aan is dat extra gezellig. De kinderen keken gezellig een filmpje.

Ferry ging de voorbereidingen voor het eten maken. We eten vanavond Kofta. Ik hoop met deze Griekse maaltijd dat mijn borden heel blijven. En ook dat ik dat Kofta goedje lust. Ferry kan er erg van genieten om in het weekend even iets anders te maken. Ik houd meer van boerenkost. Maar sinds ik getrouwd ben met Ferry lust ik, soms verplicht, al veel meer. De kinderen krijgen hun eigen potje. Dat gaat dan meestal het beste. Al die kruiden is nog niet echt wat voor hun. Dat komt wel.

Mijn bord is leeg. Het was nog niet eens zo gek.

De kinderen gaan lekker onder de douche. Nog een filmpje en dan is het bedtijd.

Elianne kan alleen niet in slaap komen. Dus dan kroelen we nog maar even lekker op de bank. Uiteindelijk valt ze in slaap.

We kijken nu nog wat tv. Nu is het voor ons ook bedtijd. We bidden en leggen onze zorgen in Gods Hand. Weltrusten Goudriaan. Steun elkaar en wees lief voor elkaar!