Vandaag is het mijn beurt om in het Goudriaanse dagboek te schrijven. Ik ben Marja de Vries en woon met Bob alweer 13 jaar op het leukste plein in Goudriaan. Daarvoor woonden we heel lang met veel plezier aan de Raadhuisstraat. Onze twee zonen en dochter zijn al geruime tijd uitgevlogen en hebben hun eigen nestje gebouwd.
Jarenlang werkte ik in allerlei functies op de Fakkel. Inmiddels zijn wij met pensioen en actief voor kerk, buurt, historische vereniging, zang, bierbrouwclub……..Laat ik maar stoppen met opnoemen want er komt steeds meer naar boven. Vervelen doen wij ons dus niet.
Maar ja ……….opeens is de agenda leeg. Geen activiteiten meer door het Coronavirus. Rare gewaarwording. Stil en saai. Gelukkig is er af en toe nog wat reuring in de speeltuin.
Vandaag hebben we toch een afspraak. De stratenmakers komen het laatste stuk van onze straat ophogen, zodat we weer zonder ongelukken naar buiten kunnen. We zijn heel blij dat er vakmensen zijn die daar tijd voor hebben. We houden gepaste afstand en voorzien hen van de nodige koffie en fris.
Wat ook zo fijn is aan de zaterdag is de krant. Ik ga er helemaal voor zitten en lees zoveel mogelijk artikelen. Vooral de katernen Tijd en Letter & Geest. Leesvoer voor het hele weekend.
Verder is de zaterdag gevuld met allerlei klusjes. Nu de fysiopraktijk is gesloten moet ik erg op mijn beweging letten. Dus elke dag een rondje lopen. Fietsen op mijn fantastische ligfiets. Ja fietsen kan ik echt aanbevelen. Je bent langere tijd buiten / beweegt / het is leuk / nuttig (je doet een boodschap) / GEEN uitstoot. Als je moe bent of niet zo`n zin meer hebt in bewegen kom je toch vooruit en als je loopt sta je echt stil. Wat een voordelen.
Tussen alle klusjes door brei ik nog wat. Ook dit is een aanstekelijke activiteit. Als alles weer normaal is, is er het breicafe in de Multistee. Elke donderdag van 2 uur tot half vijf. Het is gezellig en alle problemen van haken en breien lossen we met elkaar op. Je kunt ook gewoon komen om koffie of thee te drinken. Je bepaalt zelf hoe lang je blijft.
Na het avondeten kijken we naar het Journaal, spelen Bob en ik nog een spelletje Skipp-Bo. Dan op tijd onder de wol, want deze nacht is een uurtje korter.