Deze dag is een inkijkje in het leven van Martin, Evelien, Lotte en Bas Vonk. Het is vandaag 5 december en dat betekent in huize Vonk aan de Noordzijde twee enthousiaste kinderen, laatste cadeautjes regelen en veel gezelligheid.
Nu sinterklaas thuis werkt, hebben de Pieten al flinke fouten gemaakt. De pakketjes van de Opa’s en Oma’s zijn in de schoenen gekomen van Lotte en Bas. Na een belletje naar de Oma’s komen we erachter dat de cadeautjes van de kids bij de opa’s en oma’s zijn gebracht. Gelukkig heeft iedereen tijd om vanmiddag de cadeautjes te komen ruilen.
Wij stoken heel de winter hout in de kachel, dus de ochtend van Martin staat in het teken van hout halen uit de opslag bij Adriaan. Hij doet daar natuurlijk gelijk een bakkie koffie om even bij praten. Met twee kuub kachelhout zitten we er voorlopig weer warmpjes bij. Lotte is spelen bij een vriendje op de boerderij, dikke pret met elkaar. Bas helpt mij in het huishouden of zit gezellig te spelen.
Rond een uurtje of twaalf Tom even uitlaten en een bakkie thee doen bij Amy, Melanie en Nikkie. Met een eigen gemaakt vliegtuigje vermaken ze zich goed en wij nemen de studie opdrachten even door. Studeren en moeder zijn is in vele opzichten niet handig. Als we elkaar kunnen helpen en motiveren maakt het allemaal weer een stuk leuker.
De cadeautjes vallen s’ middags goed in de smaak, dus die moeten gelijk gespeeld worden. Tijdens het eten van de frietjes spelen we gezellig verder. Geweldig idee dat de kinderen niet door hebben dat het pakjesavond is. Tevreden met de cadeautjes van vanmiddag gaan ze in bad om vervolgens hun pyjama aan te trekken. Zoals altijd op zaterdag nog even opblijven en Lotte en Bas zijn relaxt, ze verwachten niks meer.
Maar dan….
Daar wordt op het raam geklopt,
Hard geklopt, zacht geklopt.
Daar wordt op het raam geklopt.
Wie zou dat zijn?
Wees maar gerust mijn kind.
Het zijn Jens en Mees
Ze zijn niet zwart als roet,
En menen het goed.
Wauw een grote zak voor de deur en twee gillende kinderen. Lotte vroeg zich nog af waarom ze niet binnen komen. Knap hoe die kinderen toch zelf weer een antwoord verzinnen. Volgens Lotte waren ze extra druk, omdat sinterklaas thuis werkt. Cadeautjes worden uitgepakt, spelletjes worden gelijk gespeeld en uiteindelijk iedereen lekker slapen. Lotte nog even met haar deur helemaal open en het licht aan, want het is toch wel spannend allemaal.
Na zo’n dag vol cadeautjes ga ik toch met een dubbel gevoel naar bed. Mijn kinderen zijn tevreden en verwend. Ook voor ons als ouders zaten er cadeautjes in de zak. Voor de gezinnen die ik ondersteun via stichting ASVZ heb ik cadeautjes kunnen regelen via Kind Hulp, voedselbank en/of initiatieven door wijkbewoners. Zo konden gezinnen in grotere plaatsen nieuw of tweedehands speelgoed ophalen bij een sinterklaashuis. Bij elk gezin controleer ik of ouders tevreden zijn. Dat zijn ze gelukkig allemaal. Wanneer ik vraag: “heb je ook een cadeau voor jezelf erin gedaan?”. Krijg ik bij elk gezin het zelfde antwoord. Nee dat heb ik niet gedaan, want mijn kinderen gaan voor. Er is vaak gewoonweg geen budget voor hunzelf.
Nu gaat de kerst er aan komen. Waar ik geen zorgen heb over een maaltijd, hebben deze gezinnen het wel. Niet iedereen kan voeding halen bij de Voedselbank. Niet iedereen kan een speciale maaltijd op tafel zetten en/of een cadeautje onder de boom.
Mag ik via deze weg gebruik maken van de mogelijkheid om jullie te vragen om mij te helpen? Heeft u thuis iets voor deze ouders en vrouwen? Voeding (lang houdbaar), sieraden, sjaaltje, gezelschapsspelletjes, kleding, gezichtsmaskertje, nagellakjes, make-up of kerstspulletjes? Spullen waar deze ouders plezier aan kunnen hebben. Dan pak ik het in en zorg ik ervoor dat deze mensen een glimlach kunnen hebben met de kerst. Kom het gerust even brengen of ik kom het ophalen.
Groetjes,
Evelien, Martin, Lotte en Bas.
En een poot van onze Tom