Eerst maar even voorstellen, ik ben Gerie Vonk, 49 jaar getrouwd met Jaap.
We hebben 1 zoon Jan, getrouwd met Hermineke en 1 dochter Martine getrouwd met Klaas-Hemke en onze kleindochter Mirthe.
![](https://www.dagboekvangoudriaan.nl/wp-content/uploads/2020/03/20200301_154837-1024x576.jpg)
Normaal gaat Jaap op zondagmorgen om 6 uur naar de boerderij van Jan om daar zijn werk te doen, dan zijn ze lekker vroeg klaar. Maar vandaag is alles een beetje anders in huize Vonk, van 2 redelijk actieve ouderen zijn we nu een stel met letterlijk 2 linker handen. Het zit zo, op 29 januari ben ik gevallen met de fiets en brak mijn rechter bovenarm net onder de schouder. Het staat gelukkig goed en kan dus zo aan elkaar groeien maar de dokter zei: “De genezing gaat lang duren, u moet veel geduld hebben”. Oké, met wat hulp van anderen en Jaap als goede mantelzorger ging het prima tot vorige week Jaap een ongelukje kreeg op de boerderij. Er gingen 3 hechtingen in zijn rechter wijsvinger en de dokter zei: “Rust houden en de hand niet belasten”. Oké daar zitten we dus.
Vanmorgen om half 8 opgestaan, wassen aankleden ontbijt klaar maken, het duurt bij elkaar een uur, zo langzaam gaat alles, niet te geloven, maar we redden het samen. Vanmorgen zijn we naar de kerk gegaan. Het geloof is een vaste basis in ons leven waar we veel kracht in vinden. Dit ondervinden we zeker nu, nu er rouw en diep verdriet in ons gezin is gekomen door het overlijden van Martine. We putten troost uit ons geloof en krijgen moed en kracht van onze hemelse Vader om verder te gaan.
In de kerk stonden we er bij stil dat het de eerste lijdenszondag is vandaag. De kinderen in de nevendienst hebben hun eigen paasproject en zo leven we als gemeente met jong en oud toe naar goede vrijdag en Pasen.
Na de kerk koffie gedronken en later naar Buitenhof gekeken.
![](https://www.dagboekvangoudriaan.nl/wp-content/uploads/2020/03/20200301_154932-169x300.jpg)
Om half 2 kwamen Marianne en Iris ons verrassen met een heerlijke maaltijdsoep compleet met stokbrood, er hoeft dus weer niet gekookt te worden vandaag.
Het is bijzonder hoe we verwend worden door familie vrienden en mensen om ons heen met eten en hulp bij klusjes in huis. Om stil van te worden.
Na het eten gaat Jaap een dutje doen en ik schrijf wat voor het dagboek. Hermineke komt nog even langs en verder brengen we de middag lezend door.
De avondkerkdienst beluisteren we thuis op de bank en kijken naar het nieuws en daarna naar boer zoekt vrouw. Leuk om te zien, maar ik ben blij dat ik mijn boer op een andere manier heb ontmoet. We spelen nog een potje rummikub en dan is het bedtijd en is dit ook het einde van mijn verslag van zondag 1 maart.
Eén reactie op “Zondag 1 maart”
Interessant hoe jullie samen een pan dragen. En erg solidair dat jullie nu allebei wat hebben. Zo sta je er niet alleen voor.