Wij zijn Timon (27) en Willeke Pellikaan (25) met drie kleine meiden – Rebekka (5), Hadassa (3) en Damaris (3). Wij zij getrouwd in de zomer van 2014 en zijn toen gaan wonen in Nieuwland, vlakbij Leerdam. Ik, Timon, ben zelf opgegroeid in Goudriaan (van Gentstraat), maar mijn vrouw komt van de Veluwe (Doornspijk). We hebben een prima tijd gehad in Nieuwland, maar we konden onze draai niet vinden in Nieuwland. Ongeveer twee en een half jaar na ons trouwen zijn we ‘terug’ naar Goudriaan verhuisd en ik verwacht ook niet snel meer uit Goudriaan weg te gaan. Maar, je weet het nooit…
Ik werk vijf dagen in de week in Rotterdam bij Premium Inc als assistent controller. Willeke werkt als onderwijsassistent op een basisschool in Gorinchem. Met drie jonge dames die in ons huis rondlopen is dat flink aanpoten. Na de zomervakantie gaat ook de tweeling naar school en zal het wat rustiger in huis worden. Slechts tijdelijk, want als alles goed gaat, verwachten wij in januari 2020 ons vierde kindje!
Ons is gevraagd om onze belevenissen van zondag 14 juni 2020 te beschrijven. Hieronder een globale beschrijving.
Zaterdag en zondag zijn voor ons dagen dat we uit kunnen slapen. Dus vandaag kwamen we pas rond negen uur uit bed rollen. Samen aan de eettafel voor het ontbijt en ondertussen de kerkdienst aangezet, want in deze coronatijd kunnen wij helaas niet naar de kerk. Na een kleine anderhalf uur is de dienst voorbij en gaan we aan de koffie, thee en limonade. We bespreken wat wij deze dag gaan doen, maar Willeke is inmiddels flink misselijk geworden. Zij heeft tijdens de zwangerschap veel last van misselijkheid, dus ik bereid mij mentaal voor op een zondag met drie wiebelende kinderen. Terwijl Willeke in bed is gekropen, ga ik met de kinderen naar de achtertuin om wat te krijten. De kinderen zijn druk bezig en ineens staan opa en oma (mijn ouders) in de achtertuin. Nadat opa en oma zijn vertrokken, besluit ik om met de kinderen naar het bos te gaan. Mijn hobby is meteorologie en aangezien er deze dag ook zware onweersbuien op de planning staan, kom ik helemaal in een bos terecht bij Putten. Ik had gehoopt op mooiere onweersluchten, maar uiteindelijk kwamen we voor het bos.
En daar hebben wij ons prima vermaakt. Na thuiskomst mogen de kinderen van ons een filmpje kijken, dus dan is het even rustig. Bij het avondeten hebben we enkele pizza’s naar binnen gewerkt, waarna de kleine meiden richting bed werden gebracht. En terwijl wij de avonddienst van de kerk bekeken, bleek dat de kinderen op de terugweg van het bos iets te lang in de auto hadden geslapen. Ze gingen ‘s avonds erg laat slapen wat de volgende ochtend resulteerde in drie chagrijnige dametjes.