Hilversum, december 2020
Betreft: Dagboek van Goudriaan.
Ik heb het dagboek ruim een halfjaar gevolgd. Een achterneef heeft mij erop geattendeerd.
Eerst iets over mijzelf. Ik heet Mink Terlouw en ben in 1941 in Leeuwarden geboren. Mijn vader Huib Terlouw is in 1910 in Goudriaan geboren. Ik heb nooit in Goudriaan gewoond wel ben ik door mijn ouders veel in Goudriaan geweest. We gingen als gezin een weekje naar Goudriaan. Mijn broertje en ik gingen vissen in de Goudriaan en varen met de schouw. Mijn oom Henk was daar niet blij mee want wij konden niet varen.
boerderij in Goudriaan waar mijn vader is geboren. Foto april 2006 
Door de vakanties en het verblijf op een boerderij heb ik een liefde voor Goudriaan gekregen. Mijn vader heeft daar ook een schepje aan bij gedragen. Hij heeft denk ik een gelukkige jeugd in Goudriaan gehad.
Ik was veel jonger dan mijn neven en nichten, dus speelde ik met mijn broer. Onderbroek aan van een neef en zwemmen in de Goudriaan. Vissen vanaf het bruggetje je kon de vissen zien zwemmen. Kan dat nu nog? Het was erg donker in de nacht daar moest ik erg aan wennen. Het gekwaak van kikkers in de morgen daar genoot ik van. Met het varken naar de beer. Ik denk dat ik niet wist wat een beer was. Het varken was eerder bij de beer dan ik. Ze werd een beetje geholpen zodat de beer vakkundig zijn werk kon doen. Ik moet toen ongeveer 10 jaar zijn geweest. Dat zijn ervaringen geweest waar ik nu nog van kan genieten.
Ik ben nu bijna 80 jaar. En kom de laatste 15 jaar regelmatig in Goudriaan. Soms met mijn zuster, soms alleen. Mijn kinderen en mijn vrienden heb ik al kennis laten maken met Goudriaan. Auto parkeren bij het Raadhuis. We beginnen met koffie en daarna langs de molen lopen we een rondje Goudriaan en eten wat in het Raadhuis.
Ik geniet van de rust in de polder. Op het moment dat ik uit de auto stap voel ik me een ander mens. De gastvrijheid die we altijd in Goudriaan kregen zal ik nooit vergeten.