Zondag 6 september

De opdracht  (verzoek)  is om  een verslag te maken over de afgesproken dag. Dat is toevallig deze  zondag. Het is hoe je het ook bekijkt, voor iedereen een rustdag. Althans dat mag ik hopen. Ik vind het heerlijk om het slaapkamerraam open te gooien en even niets anders te horen dan wat de natuur ons aan geluiden levert.

Het is deze maand alweer 20 jaar, dat wij hier wonen. Met veel plezier en nemen de ongemakken maar voor lief. Ongemakken?  Neem de verbindingen. Zijn niet flitsend te noemen. Je moet hier echt wel over eigen vervoer beschikken ander loop je toch tegen grote beperkingen aan. Winkelen, voor  de dagelijkse  boodschappen moeten we toch echt naar Ammers, Nieuwpoort of Giessenburg c.q. Gorinchem. Dan weet je dat het bezit van een auto, geen overbodige luxe  is. Maar dit is een open deur. En met plezier?  Zeker. Zo ongelofelijk groen, landelijk en zoveel natuur.   

De invulling van  dag is voor iedereen anders. Vandaag  opgestaan omstreeks 08.00 uur.  Vroeg genoeg vonden wij.  Fijn,  mogen we allemaal zelf weten. De eerste  loop is naar de bijkeuken. Steevast heel vriendelijk tot overdreven begroet door de huiskat. Streepie. Hoe zij aan deze naam is gekomen? Ik zou het niet weten. Bedacht door de kleinkinderen en die zijn gelukkig nog primair in dit soort dingen als naamgeving. Maar vindt Streepie ons nou zo aardig ?? Welnee, denk ik weleens.  Zij heeft erge trek tot lichte  honger en dat maakt haar heel toegankelijk en aaibaar.  Wij doen naar haar toe, alsof wij dat niet begrijpen. Zo werkt dat, maar zij is wel de eerste die alle aandacht krijgt.

De tweede handeling  is het koffiezetapparaat. Ook steevast. Zonder koffie is de dag eigenlijk niet goed begonnen. Mijn vrouw Anneke doet hierna een voorzetje om weer eens te gaan kijken bij de Heerlijkheid de “ Mariënwaerd” in Beesd. Is weer  een tijd geleden, weet ze te melden. Klopt. Ten minste ieder jaar gaan we daar eens  kijken. Vaak in het voorjaar. Als het mooi weer is, op de motor. Toeristische  route. Natuurlijk langs de Linge slingerend.  Arkel, Leerdam, Gellicum , Enspijk . Ik weet dat zij daar van geniet. Gewoon naar een natuurgebied, heide, bos  of desnoods ergens naar planten en potten kijken in een  tuincentrum.  Mariënwaerd”  ja, daar ben ik wel voor in. Is een prachtig gebied, oostelijk van de A2. Schitterend om gewoon eens door te lopen. Ergens te zitten of om een bakkie te doen in het restaurant van de Heerlijkheid. Alle producten zijn bijvoorbeeld van eigen teelt. Echt een aanrader om eens te bezoeken.

Morgen, maandag,  staat er niets speciaals op het programma. Anneke is oppas oma  maar haar optreden wordt altijd wat later in de week op prijs gesteld. Dit oppassen heeft ze overigens al gedaan zolang er kleinkinderen zijn. Is een onderdeel van haar bestaan geworden. Zo gaat dat soms met oma’s. Verder, ja we zijn met pensioen . Hebben dus alle tijd van de wereld zou je zeggen. Gelukkig is het tegendeel waar. Ben ik wat minder bezig met alles wat dieselt, rijdt of draait, ben ik anderzijds  vanuit mijn vroegere werk nog steeds zeer betrokken bij de binnenvaart. Gemiddeld ben ik één dag in de week wel ergens in het land gepland als freelance nautisch examinator bij het CBR. Van Harlingen tot IJmuiden en Urk voor de radarsimulatoren en in Amsterdam voor de praktijkexamens schipper, op de rondvaartboten in de grachten.  Die schippers voeren vroeger veelal rond met ”ontheffingen”, dus vaak zonder enig vaarbewijs. Daar is verandering in gekomen zodat daar een opleidingstraject en een aftoetsing  aan is verbonden. 

Zolang ik kan, ik goed  op vlieghoogte kan blijven en niemand mij héél voorzichtig gaat vragen of het allemaal “ niet een beetje zwaar voor mij wordt ” is dit voor mij een heel fijne en zinnige  invulling van een gedeelte van mijn vrije tijd. Ik hoop dit zeker nog een paar jaar te kunnen en mogen doen.

Verder staat alles door de omstandigheden een beetje op een laag pitje. Vind ik ook niet erg. We moeten allemaal handelen naar bevindingen en dat is al lastig genoeg. Groeten,

Anneke en Finus van Wijngaarden.